Zoals ik al eerder schreef, heb ik in de loop der tijd een aardig fotoarchief aangelegd. In mijn directe omgeving ga ik gewapend met mijn fototoestel op pad en leg de dingen vast. Zeker als er sneeuw ligt moet ik foto's maken, de wereld ziet er betoverd uit en daar houd ik blijkbaar van. De afgelopen jaren hebben we een paar witte winters gehad dus ik heb flink kunnen knippen. Hoewel ik in de stad woon, hoef ik maar mijn achterdeur uit te stappen en ik kan beginnen!
Deze imponerende boom, een treurberk, staat achter ons huis, in de tuin van de buren.
's Winters prachtig, maar ook in de zomer een droom; in het bovenste topje zingt 's avonds vaak een merel.
En inderdaad, je hebt er ook wel wat schaduw en rommel van.........
De nieuwe buren vonden het reden om de boom te kappen, nét niet op tijd konden we een stokje steken voor deze illegale kap, de trotse top is verdwenen, net als de merel waren ook de buren binnen een jaar gevlogen!
Toen ik voor mijn tiende verjaardag een fototoestel kreeg was het landschap ook met sneeuw bedekt en de eerste foto's die ik maakte waren bomen in de sneeuw.
Niet lang nadat deze foto genomen is, zijn ook deze bomen gekapt, de Coentunnelweg werd dwars over de Middel aangelegd.
In dat jaar (1972) werd door het tijdschrift 'Vrij Nederland' een toepasselijke fotowedstrijd uitgeschreven:
Ik heb dan wel een fiets gewonnen maar ervaar het nog altijd als een verlies!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten